Historia powstania Małego Cichego związana jest z Białym Dunajcem, wsią istniejącą od 1579 roku.

Sołtysi Białego Dunajca, którą to funkcję pełnił ród Pawlików, otrzymali nadaniem królewskim z 9 list opada 1669 roku od Michała Korybuta Wiśniowieckiego sołectwo ze wszystkimi przynależnościami, górali i szałasem Wyżnym, Jaworzyną, Cichem. Polana Ciche długo była terenem pasterskim, później po wykarczowaniu części lasu pojawiły się zagrody zamieszkałe przez cały rok.

Osiedlili się tam potomkowie Pawlików, którzy od otrzymania przywilejów szlacheckich w XVIII wieku nosili nazwisko Pawlikowscy. Jedna z gałęzi tego rodu na pewno mieszkała tu na stałe od 1854 roku. Później osiedliła się tutaj rodzina Żeglinów. Te dwa nazwiska są dziś najpopularniejsze we wsi.

Osada pasterska powoli stawała się wioską. Otrzymała nazwę Ciche od polany na której leży oraz dodatek Małe, dla odróżnienia od istniejącego już dawniej Cichego Wielkiego.

W 1946 roku Małe Ciche otrzymało prawa samodzielnej gromady. Na początku lat 70-tych w wyniku wysiłku mieszkańców powstały: droga asfaltowa łącząca wieś z Kośnymi Hamrami, kościół, szkoła, wodociąg, a później remiza Straży Pożarnej oraz w latach 80-tych asfaltowa droga przez wieś i cmentarz.

Historia Kościoła p.w. św. Józefa Oblubieńca N.M.P. w Małem Cichem

W latach 60-tych inicjatorami budowy kościoła we wsi byli m.in. bracia Pawlikowscy Parulin, F. Pawlikowski Rumanciorzboraz bracia Pawlikowscy Borowi właściciel parceli i budynku obecnej plebanii.
Ze składki pieniężnej złożonej przez mieszkańców wsi zakupiono parcele pod kościół. Budynek plebanii jest darowizną rodziny Pawlikowskich Borowych, w budynku tym przed wybudowaniem kościoła odprawiano Msze Święte, tam też odbywały się lekcje religii. W 1968 roku podjęto próby uzyskania zezwolenia na budowę kościoła, ale ówczesne władze komunistyczne takiego zezwolenia nie wydały. Właściciel parceli Józef Pawlikowski Borowy uzyskał pozwolenie na budowę stodoły.

Wiosną 1968 roku rozpoczęto budowę czynem społecznym mieszkańców pod kierunkiem fachowców. Materiały budowlane zakupiono ze składek wiernych.

W czasie budowy dokonano kilku odstępstw od projektu (kształt i ilość okien), spowodowało to interwencję organów porządkowych (próby ukarania właściciela oraz zakaz dalszej budowy, a nawet groźba rozbiórki budynku). Pomimo wszystkich zakazów prace wewnątrz budynku konsekwentnie kontynuowano.
Od 1971 roku po śmierci Józefa Pawlikowskiego Borowego pracami prazy budowie kierował Franciszek Para (do 1992 roku kościelny). Wnętrze budynku przybrało wygląd kaplicy, ołtarz główny zdobił obraz św. Józefa, kompletowane były szaty i naczynia liturgiczne.

Równocześnie były czynione starania o uzyskanie zezwolenia na kościół, uzyskano jew 1972 roku. W 1975 roku na prośbę mieszkańców ówczesny kardynał Karol Wojtyła ustanawia samodzielny Rektorat Ojców Dominikanów w Małem Cichem, a do pracy zostają skierowani ojcowie: Benedykt Piotrowski i Leonard Węgrzyniak. Równocześnie powierzono im opiekę nad sanktuarium Matki Boskiej Królowej Tatr na Wiktorówkach.
Pod kierunkiem Ojców Dominikanów kontynuowane były prace modernizacyjne kościoła. W 1980 roku obraz w ołtarzu został zastąpiony figurą św. Józefa w portkach góralskich. Zewnętrzną ścianę budynku kościoła zdobi Krzyż Misyjny upamiętniający Misje Św. z 1990 roku.

W 1990 roku podczas wycieczki górskiej ginie ojciec Benedykt Piotrowski (spoczywa na miejscowym cmentarzu). W jego miejsce przyszedł ojciec Dominik Zelek, którego staraniem kościół wzbogacił się o Obraz Miłosierdzia Bożego (w bocznym ołtarzu), a w 1992 o dzwon ufundowany przez uczestników Pielgrzymki do Rzymu oraz mieszkańców wsi.

Po ojcu Dominiku do Małego Cichego przyjechał o. Tomasz Bik, który pracował tu do 2008 roku. Zastąpił go o. Wojciech Jezienicki, który przeprowadził remont plebanii i kościoła (nowe gonty na dachu i drewniane rynny), dzięki czemu kościół znów lśni tradycyjnym, tatrzańskim pięknem.

Od lipca 2009 roku duszpasterzem w Małem Cichem jest o. Artur Musialski, który przeprowadził wybory nowej Rady Parafialnej i przeprowadził wiele istotnych zmian w pracy naszych ojców w Małem Cichem. Staraniem o. Artura, zakupiono nowe organy do koscioła, które 19 marca 2010r. poświęcił nasz dziekan ks. Franciszek Juchas. Jesienią 2010 r. przeprowadzono prace remontowe na cmentarzu, gdzie staraniem naszych gazdów powstała nowa kaplica i alejki.

Wiosną 2011r., podjeto prace remontowe skarpy prowadzącej do kościoła, a w roku 2012 wyłożono plac i podjazd kostką granitową.

W 2013 roku, nasza wspólnota przeżyła pierwsze prymicje o. Pawła Pawlikowskiego.
W ciągu ostatnich lat, nasi parafianie często wyruszają na pielgrzymki: w 2010 wiosną do Lichenia, a jesienią do Starego Sącza; w 2011: w kwietniu na beatyfikację Jana Pawła II i w czerwcu do Bochni.; w 2012 i w 2013 do Medjugorje. W 2013 ważnym wydarzeniem była pielgrzymka do Ziemi Świetej. W 2014 pielgrzymka do Rzymu na kanonizacje bł. Jana Pawła II I bł Jana XXIII.W